راه شلمچه- وحید مایلی؛ انواع برندسازی در عرصه سیاست شامل سه بخش است:
۱- برندسازی حزب و جریان سیاسی
۲- برندسازی سیاستمدار و کاندیدای انتخاباتی
۳- برندسازی ایده سیاسی
برندسازی حزب و جریان سیاسی معمولا در انتخابات ریاست جمهوری و یا گاهی اوقات در انتخابات مجلس یا شورای شهر بخصوص در شهرهای بزرگ اتفاق می‌افتد.
انتخاب لیست امید در شهر تهران در انتخابات دوره دهم مجلس شورای اسلامی
برندسازی سیاستمدار یا کاندیدای انتخاباتی اصولا در انتخابات مجلس درشهرهای کوچک استفاده زیادی دارد البته این نوع برندسازی ممکن است در طولانی مدت نیز برای یک فرد سیاسی محقق شود
برندسازی ایده نیز یکی دیگر روش‌های برندسازی سیاسی است که در تمام دنیا معمول است. مثل برند ایده برجام در دولت رئیس جمهور محترم آقای روحانی یا برند حمایت از محرومین در دولت آقای احمدی نژاد و یا برند گفتگوی تمدن‌ها در دولت آقای خاتمی.
البته لازم به ذکر است که کاندیداهای مجلس نیز همیشه در کنار استفاده از روش دوم؛ یعنی برندسازی سیاستمدار به دنبال برندسازی ایده سیاسی نیز هستند.
ایده سیاسی:
آبادانی شهر
کارآفرینی
جوانگرایی
حمایت از جوانان
و شعارهایی همانند این ها
کاندیدهای محترم باید توجه داشته باشند که به هیچ عنوان از کلمات و شعارهای عوام فریبانه در بیان و سخنان تبلیغاتی خود استفاده ننمایند، چون با شعارهای غیر واقعی نه تنها به اعتماد رای دهندگان خیانت می‌کنند بلکه اعتبار سیاسی خود را نیز خدشه دار می‌کنند.
کاندیدهای محترم باید توجه داشته باشند که در مسیری قدم گذاشته‌اند که میخواهند به مردم خدمت کنند.
خدمتی صادقانه و خالصانه
نباید فراموش کنند که هر میز مدیریت و هر متر از کشور عزیزمان ایران مدیون رشادت‌های مردانی است که با نثار جان خود و شهادت در راه خدا این کشور و این میزهای مدیریت را حفظ کرده‌اند.
ما مردم نجیبی داریم که همیشه پای انقلاب و رهبری ایستاده‌اند و به مردم احترام بگذاریم و با آنها با صداقت رفتار کنیم.
