راه شلمچه- محسن رایجی؛ یادداشت خود را با یک سخن از شهید بهشتی آغاز می کنم، آری نوشته من درباره ی یک قشر از جامعه است به نام دانشجو. حال می خواهیم سخن شهید بهشتی را بررسی کنیم و بفهمیم منظور ایشان چیست؟
شهید بهشتی(ره): «دانشجو موذن جامعه است، اگر خواب بماند نماز امت قضا می شود» منظور ایشان این است که دانشجو باید یکی از آگاه ترین افراد جامعه باشد در همه ی زمینه های دینی، فرهنگی، سیاسی و… که اگر نباشد کل جامعه ضرر می کنند و آسیب می بینند.
یک دانشجو باید آگاه باشد، از مسائلی که در جامعه رخ می دهد؛ زیرا دانشجو قشر تحصیل کرده ی جامعه است و اگر هم آگاه نیست باید در این راه تلاش کند، ناآگاهی بد است و بدتر از آن تلاش نکردن برای کسب آن است.
خواب ماندن یعنی از مسائل روز خبر نداشتن و نرفتن دنبال آن، یعنی بیخیالی، یعنی ندانستن خوب و بد برای کشور، یعنی بگوییم دستی داد که داد!! یعنی بگوییم فوردو آزمایشگاهی شد به ما چه و... در اثر خواب ماندن موذن یک امت دچار ضرر و زیان می شوند. منظور از نماز امت، سطح آگاهی مردم است اگر مردم به موقع آگاه نشوند و دیر اقدام کنند دچار زیان می شوند، اگر به موقع بصیرت نداشته باشند باید تاوان بدهند و اگر خود تاوان ندهند فرزندانشان حتماً تاوان خواهند داد.
همانگونه که هیچ وقت نماز قضا جای نماز اول وقت را نمی گیرد، اقدام بعد از عمل هم ممکن است تاثیری نداشته باشد و دردی را دوا نکند. همانگونه که امام امت می فرمایند: «بنده دلم می خواهد این جوانان ما شما دانشجویان؛ چه دختر، چه پسر و حتی دانش آموزان مدارس، روی ریزترین پدیده های سیاسی دنیا فکر کنید و تحلیل بدهید» شانزدهم آذر ماه هر سال به نام روز “دانشجو” در تقویم کشور عزیزمان ثبت و ضبط گردیده است.
این روز را باید روز تاریخی دانشگاه تهران نامید که حاصل تفکرات انقلابی و ظلم ستیزی مردم قهرمان کشور عزیزمان است، که همواره در دامان خود فرزندان برومندی را تحویل جامعه می دهند.
در این روز سه تن از دانشجویان دانشکده فنی دانشگاه تهران در اعتراض به ورود “نیکسون”(معاون وقت ریس جمهور امریکا) دست به تظاهرات زده بودند که به وسیله ماموران شاه ملعون در صحن دانشگاه به شهادت رسیدند.
از آن پس، همه ساله به رغم کوشش رژیم منحوس شاه و ساواک؛ دانشجویان دانشگاه تهران و دیگر دانشگاه های سراسر ایران مراسم و تظاهراتی به یاد شهیدان آن روز بر پا می کردند. جا دارد، یاد و خاطره شهدای اسلام و انقلاب و خصوصاً یاد شهدای شانزده آذر سال ۱۳۳۲ دانشگاه تهران که بنام روز دانشجو نام گذاری گردیده را گرامی بداریم و توفیق ادامه راه آن مردان بزرگ را از خداوند بزرگ مسالت نماییم.
این روز را به همه جویندگان چراغ علم و دانایی و دانشجویان عزیز تبریک و تهنیت گفته و توفیق روز افزون آنها را در مسیر مقدس علم و دانش آموزی از پروردگار یکتا طلب می کنیم. شرط اصلی در تضمین امروز و فردای دانشجو میزان برخورداری از معنویات است.
دانشجویان ما باید نسبت به کشور و میهن خود وفادار و متعهد باشند. یکی از راه هایی که می تواند میزان تعهد و وفاداری نسل جدید به کشور و نظام و انقلاب را بیشتر و مستحکم تر نماید؛ برقراری ارتباط نسل جدید با افکار و آرمان های بلند بنیانگذار نظام شکوهمند اسلامی است؛ از این رو لازم است مسئولین و دست اندرکاران با همتی مظاعف تر از گذشته گام بردارند.
دانشجویان باید آگاهی کسب کنند که بتوانند تحلیل دهند و به جامعه خدمت کنند، فرق میان یک دانشجو و یک آدم سیاسی کار در این است که دانشجو باید حرفش را صریح بزند، از دل بزند؛ و اگر چنانچه معلوم شد اشتباه است، سریع پس بگیرد.
دانشجو باید از آرمان ها و ارزش های مذهبی و فرهنگی خود دفاع کند و آنها را گسترش دهد، برخی افراد در دانشگاه ها هستند که در ظاهر انسان موجهی به نظر می رسند اما خواسته یا ناخواسته ضد آرمان و ضد ارزش هستند، دانشجو باید آنقدر آگاهی داشته باشد که اسیر این ها نشود.
ما وقتی آرمان ها و ارزش های بزرگ خود را از دست بدهیم درگیر چیزهای بیخودی می شویم که هر چه به دنبال آن رویم تمامی ندارد و سیر نمی شویم و از طرفی از آرمان ها و ارزش های اصلی خود و راه اصلی که همان راه شهدا است دور می شویم و کم کم آنها را از دست می دهیم.
نوشته ی خود را با یکی از سخنان امام خامنه ای تمام می کنم: "من همهی دانشجویان را به «دانشجویی» به معنای واقعی کلمه – یعنی دنبال علم رفتن – و به فعالیت های متناسب با دانشجویی دعوت میکنم؛ چه فعالیت های اجتماعی و چه فعالیت های سیاسی"
