به گزارش راه شلمچه، سیدیاسر جبرائیلی نوشت: عزل آقای همتی از ریاست بانک مرکزی، در حالی که او نامزد انتخابات ریاست جمهوری است، آگاهانه بوده و دادن یک امتیاز ویژه به وی می باشد. در واقع نوعی رفتار غلط انداز و اصطلاحا "نعل وارونه" است.
روحانی بهتر از هر کس خبر دارد که در نظرسنجی های دولتی، مقبولیتش نزد مردم به زیر هفت درصد رسیده است. بنابراین هر کس که مغضوب او دیده شود -به ویژه از دولتمردان- احتمالا مورد اقبال بخش عمده ای از مردم ناراضی از سیاست های دولت قرار می گیرد.
همتی در کنار جهانگیری و محمد شریعتمداری، سومین دولتمردی بود که به همراه آخوندی و دهقان (دو وزیر سابق روحانی) نامزد انتخابات شدند. اما از میان همه اینها و همچنین علی لاریجانی، تنها همتی بود که صلاحیتش در شورای نگهبان تایید شد.
برخی می گویند روحانی غیر از همه دست بردن هایش در خزانه بانک مرکزی و برداشت های بی رویه گذشته که دولت بعدی را بالغ بر صد هزار میلیارد تومان بدهکار کرده، می خواسته برداشت های دیگری هم بکند و ماه های پایانی را با پول پاشی و آراستن ظاهر اقتصاد به پایان رساند.
طبیعتا فردی که موقتا منصوب می شود، همراهی بیشتری خواهد داشت و مانند همتی فکر نمی کند که کوپن هزینه های بی رویه در بانک مرکزی تمام شده است.
بنابراین دست روحانی باز تر می شود. ضمنا شاید بتوان از فرصت سیاسی نامزدی همتی برای تداوم دولت روحانی هم (با ژست مخالف خوان دولت) استفاده کرد. جالب این که همتی دیشب گفته "نامزد شدم، چون نمی خواستم روحانی آخرین رئیس جمهور باشد".
برکناری آمیخته با شوک وی، می تواند دوپینگی دولتی در خدمت وی (و حامیانش در اعتدال حاکم بر دولت و از جمله حزب اعتدال و توسعه و کارگزاران) باشد؛ چنان که پالس های مثبتی برای نامزدی اش نشان داده اند.
