به گزارش راه شلمچه، عبدالواحد موسوی لاری، وزیر کشور دولت اصلاحات و از فعالان ستادی جریان سیاسی خاص، به تازگی در بخشی از یک مصاحبه با خبرگزاری دولتی ایرنا در اشاره به انتخابات پیش رو گفته است:
«مرز ما با اصولگرایان در این است که ما می‌گوییم مردم ولی نعمت ما هستند و آنها می‌گویند؛ مردم رعیت هستند. چون آنها مردم را رعیت می‌دانند در نتیجه خود را کسی می‌دانند که این رعیت را باید هدایت کند. اصلاح طلبان می‌گویند مردم ولی نعمت‌اند و باید دنبال موضوعی مشروع برویم که آنها می‌خواهند. من اصلاح‌طلب به این حرفی که می‌زنم باید اعتقاد داشته باشم و تصنعی حرف نزنم.»[1]
*قبل از موسوی‌لاری، ابراهیم اصغرزاده، دیگر فعال چپ نیز طی اظهاراتی عجیب در یک یادداشت مدعی شده بود که اصلاح‌طلبان نماینده قشر تهیدست و مستضعف جامعه هستند!
این ادعای عجیب در حالی است که آقایان نبایستی مخاطب را فاقد شعور و حافظه تاریخی فرض کرده و در این تصوّر باشند که مردم و افکار عمومی ایران فراموش کرده‌اند اصلاح‌طلبان چطور زمانی در همین نزدیکی مردم را "لشکر قابلمه بدست‌ها" می‌نامیدند که برای خرید مرگ موش و جارو هم صف می‌کشند!
مردم که فراموش نکرده‌اند...
اما آقای لاری حکما فراموش کرده روزگاری در دولت اول آقای روحانی که مصطفی ملکیان، از تئوریسین‌های اصلاحات سرمست از پیروزی اصلاح‌طلبان، درباره مردم نوشته بود:
«عوام‌الناس، چون خوشایند خود را از مصلحتشان، نمی‌توانند تشخیص دهند، از رییس جمهوری که 40 هزارتومان را در خانه‌شان می‌دهند، راضی‌اند و نمی‌فهمند که ممکن است چه خسارت‌ها و ظلم عظیمی در حقشان بشود...اکثر مردم در جهت تشخیص ندادن مصلحتشان مثل عوام‌الناس و کودکانند»!
و یا همینطور، اظهارات محمود سریع‌القلم (که گفته می‌شود مشاور رئیس‌جمهور روحانی است) که در ذم مردم گفته بود: راننده تاکسی یا یک لبوفروش دانشی درباره مسائل کشور ندارند!
آقای موسوی لاری چگونه پا بر این تاریخ محرز سیاسی گذشته و از این می‌گوید که اصلاح‌طلبان مردم را ولی‌نعمت می‌دانند؟!
و چگونه منکر این حقیقت می‌شود که صدای مظلومیت اکثریت مردم و مطالبات آنها همواره از حلقوم اصولگرایی بوده است که به گوش رسیده نه از جانب اصلاح‌طلبان. و این اصولگرایان بوده‌اند که همواره در مقابل تمام این توهین‌های اصلاح‌طلبان سپر بلای مردم شده‌اند.
برخی محافل تحلیلی معتقدند ژست مردم‌گرایی اصلاح‌طلبان و اصرار این روزهای آنها برای نزدیک شدن به طبقات پایین جامعه، آنهم پس از برجا گذاشتن یک کارنامه سراسر ناکارآمدی در مجلس، دولت و شورای شهر، از آنروست که مغز متفکر ستاد جریان سیاسی خاص با عنایت به اغتشاشات دیماه 96 و آبان 98 در این تصور است که «فتنه اقتصادی» در آستانه رخ دادن است و از آنجا که این فتنه با فریب اقتصادی صورت می‌گیرد؛ بایستی بتوان قشرهای ضعیف جامعه را مورد راهبری قرار داد تا در هنگام حضور در خیابان طبق فرامین ستاد اصلاحات عمل کنند و شعار "اصل نظام نشانه است" را سر بدهند.
آشکار است که اگر خواص در این صحنه حضور نداشته باشند و روشنگری نکنند؛ نه تنها آتش فتنه گُر خواهد گرفت بلکه فریب اصلاح‌طلبان برای نمایندگی تهیدستان نیز به کرسی خواهد نشست...
منبع؛ مشرق
