به گزارش راه شلمچه به نقل از خبرنامه دانشجویان، معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانشبنیان ریاستجمهوری در ماهها و سال گذشته نشستهای متعددی با اصحاب رسانه برگزار کرده است؛ نشستهایی که به ظاهر باید محلی برای اطلاعرسانی و ارائه دستاوردهای علمی کشور باشند، اما در عمل به صحنهای برای توزیع هدایا و صرف هزینههای هنگفت از جیب بیتالمال تبدیل شدهاند.
در ۱۴ مرداد ۱۴۰۴، این معاونت طی یک مراسم رسمی که به مناسبت بزرگداشت روز خبرنگار برگزار شده بود، به ۴۰ خبرنگار حاضر در نشست، لپتاپ اهدا کرد؛ اگر قیمت هر لپتاپ را 50 میلیون تومان در نظز بگیریم، این اقدام در همین جلسه، بیش از ۲ میلیارد تومان هزینه روی دست بیتالمال گذاشت.
چند ماه قبل از آن، در ۲۵ اسفند ۱۴۰۳ و در جریان نشست خبری رونمایی از سکوی هوش مصنوعی، معاونت علمی تصمیم گرفت به جای اکتفا به اطلاعرسانی و پاسخ به پرسشها، از خبرنگاران با ۱۰۰ کارت هدیه ۵ میلیون تومانی پذیرایی کند؛ اقدامی که رقمی بالغ بر ۵۰۰ میلیون تومان از بودجه عمومی کشور را صرفاً برای یک نشست خبری خرج کرد.
همچنین در سفر استانی معاون علمی به مشهد در تاریخ ۱ اسفند ۱۴۰۳، نشست دیگری با حضور خبرنگاران برگزار شد. این بار نیز ۳۰ کارت هدیه ۱۰ میلیون تومانی میان اصحاب رسانه توزیع شد که رقمی معادل ۳۰۰ میلیون تومان را شامل میشود.
هزینههایی که بوی اسراف میدهد
وقتی مجموع فقط این سه نشست را کنار هم قرار میدهیم، با عددی نزدیک به ۳ میلیارد تومان فقط برای «هدیه به خبرنگاران» روبهرو میشویم. پرسش اصلی اینجاست که معاونت علمی چه ضرورتی در این حجم از ریختوپاش دیده است؟ آیا برگزاری یک نشست خبری بدون توزیع لپتاپ و کارت هدیه ممکن نبود؟
هدیهدادن به خبرنگاران، آن هم در ابعاد چند صد میلیونی و حتی میلیاردی، بیش از آنکه نشانه قدردانی باشد، به نوعی «کسب رضایت» تعبیر میشود. خبرنگاری که هدیه چند ده میلیون تومانی دریافت میکند، چگونه میتواند در مقام منتقد همان دستگاه عمل کند؟ این روند نه تنها استقلال رسانهها را تضعیف میکند، بلکه وجهه علمی کشوری که نیازمند مدیریت دقیق منابع است را نیز زیر سوال میبرد.
بیتالمال، قربانی نمایشهای پرزرق و برق
بودجه معاونت علمی از بیتالمال تأمین میشود؛ بودجهای که باید صرف حمایت از شرکتهای دانشبنیان، پژوهشهای فناورانه و رفع نیازهای واقعی کشور در حوزه علم و فناوری شود. اما بخش قابل توجهی از همین منابع به جای سرمایهگذاری در توسعه زیرساختهای پژوهشی، در قالب لپتاپ و کارت هدیه به جیب افراد خاص میرود.
اینکه در شرایط اقتصادی دشوار و فشار بر بودجه عمومی، میلیاردها تومان صرف نشستهای خبری شود، نشان از فاصله جدی میان شعارهای صرفهجویی و عمل مسئولان دارد. در حالی که بسیاری از پژوهشگران و استارتاپها برای تامین تجهیزات اولیه خود با مشکلات جدی روبهرو هستند، چنین هزینههایی معنایی جز ریختوپاش و استفاده غیرمسئولانه از منابع عمومی ندارد.
ضرورت شفافسازی
انتظار میرود معاونت علمی در برابر این هزینهها پاسخگو باشد و توضیح دهد بر چه اساسی چنین تصمیماتی گرفته شده است. شفافسازی در مورد بودجههای صرفشده برای نشستهای خبری میتواند مانع از تکرار چنین رویههایی شود. جامعه علمی و رسانهای کشور نیازمند تعامل شفاف و حرفهای است، نه هدیههایی که استقلال و اعتبار رسانهها را خدشهدار میکند.
اسناد مربوط به هزینههای این نشستها را در ادامه میتوانید ببینید: