به گزارش راه شلمچه، رئیس دولت «برجام و دیگر هیچ»، همچنان با انکار مسلّمات، به فرار به جلو و تحریف واقعیت خسارت‌های برجامی ادامه می‌دهد.
حسن روحانی گفته است:
*«سه کشور اروپایی حق ندارند اسنپ‌بک کنند. اروپا که به تعهدات خودش در برجام و به تعهدات یازده‌گانه خودش عمل نکرده، امروز نمی‌تواند مدعی باشد و بگوید ایران تعهدات خودش را نقض کرده است.
*ما البته معتقدیم ایران در چارچوب تعهدات خودش به درستی عمل کرده، و آنجایی هم که حتی آمریکا از برجام خارج شده باز هم مهلت کافی به ۱+۴ داده، آن‌هایی که در سال ۹۷ مرتب داد می‌زدند می‌گفتند بعد از اینکه آمریکا خارج شده ما هم بلافاصله از برجام خارج بشویم و پاره کنیم، آن‌ها دیگر نباید سرشان را بتوانند بالا بیاورند.
*اگر ایستادگی دولت تدبیر و امید نبود و ما هم بعد از آمریکا از برجام خارج شده بودیم، خب همه قطعنامه‌ها در همان اردیبهشت ۹۷ برگشته بود. این قطعنامه‌ها از زمان تصویب یعنی سال ۲۰۰۶ تا حالا حدود ۲۰ سال است، از این ۲۰ سال ما ۱۰ سالش را متوقف کرده بودیم. کار بدی کردیم که ۱۰ سال آن‌ها را متوقف کردیم؟ ما ۱۰ سال متوقف کردیم حالا می‌خواهد برگردد به قبل از برجام.
* یک نکته دیگری هم در این‌جا حائز اهمیت است. اگر در سال ۱۴۰۰ یک عده‌ای مانع نمی‌شدند، و ما در دوره بایدن به برجام برمی‌گشتیم، که همه چیز هم آماده بود، همه توافقات هم شده بود، امروز نه تنها چیزی به نام اسنپ‌بک نداشتیم بلکه در این مدت حدود ۵۰۰ میلیارد هم ضرر نمی‌کردیم. در این ۴ سال مستقیم و غیرمستقیم ۵۰۰ میلیارد ضرر کردیم.
* خب چرا یک عده‌ای نگذاشتند؟ چرا مانع شدند در سال ۱۴۰۰؟ خب در ۱۴۰۰ اگر ما برمی‌گشتیم به برجام، هم از منافع برجام استفاده می‌کردیم، هم برجام تثبیت می‌شد، هم امروز مشکل اسنپ‌بک نداشتیم و حتی بالاتر من می‌خواهم بگویم حتی دیگر بهانه جنگ ۱۲ روزه هم وجود نداشت.
* این مشکلات، مشکلاتی است که یک عده تندرو، با توهماتشان جلوی منافع ملی کشور را گرفتند و مشکلاتی در سال ۱۴۰۰ برای ما به‌وجود آوردند و متأسفانه بعد از اواسط ۱۴۰۰ هم در دولت بعدی نتوانستند درست استفاده کنند و مسئله را حل‌وفصل کنند و ما امروز مشکلات پیدا کردیم؛ یکی‌اش هم همین است که برخلاف قواعد، اروپا دارد سوءاستفاده می‌کند.»
آقای روحانی به جای تظاهر به زرنگی و فرار به جلو، باید پاسخ داد که چرا افتضاح پذیرش مکانیسم ماشه را که در قراردادها و توافقات بین‌المللی بی‌سابقه است، پذیرفت؟ از سر شیدایی توافق به هر قیمت و غفلت، یا دانسته و به قصد خیانت به ملت ایران؟ چرا توافقی را تدارک کرد -و خسارت‌های آن را به عنوان دستاورد به مردم فروخت!- که امتیازات واگذار شده از سوی ایران نقد و اغلب برگشت ناپذیر و قبل از روز رسمی اجرای برجام بود اما تعهدات غرب، نسیه و مبهم و برای پس از خالی شدن دست ایران از توانمندی‌های هسته‌ای‌اش بود؟ با اخذ کدام تضمین یا تعبیه کدام مکانیسم شکایت معتبر، به تعطیلی یا نابودی 95 درصد برنامه هسته‌ای تن داد؟
آقای روحانی مدعی شده بود همه تحریم‌ها در روز اجرای برجام یک‌جا لغو و نه تعلیق می‌شود و امکان ندارد تحریم‌ها برگردد؟ اما حالا که غرب ایران را به بازگرداندن تحریم‌های شورای امنیت از طریق سازوکار مندرج در برجام تهدید می‌کند، او به جای بد و بیراه گفتن به غرب غدّار، با صاحب‌نظرانی که به او هشدار می‌دادند، تندی می‌کند؟ چرا؟ چطور می‌توان اهرم اسنپ بک را تقدیم دشمن کرد و مدعی شد که اگر سال 1400 توافق می‌کردیم، امروز اسنپ بکی در کار نبود؟ اتفاقاً اگر به برجام برگشته بودیم، اروپا کاملاً برای بهانه‌گیری و استفاده یکطرفه از ماشه، مجالش را داشت و حال آنکه اکنون بر اساس عدم پایبندی در اجرای تعهدات، فاقد این بهانه و توجیه است.
برخلاف ادعای روحانی، وضعیت به قبل از برجام برنمی‌گردد، چرا که هر چهار دولت اوباما، ترامپ، بایدن و ترامپ، بر افزایش تحریم‌ها اهتمام داشته و از 850 مورد به بیش از 2300 مورد رسانده‌اند.
از طرف دیگر، سال 1400 هیچ امکانی برای احیای برجام وجود نداشت چرا که دولت بایدن، اقدام ترامپ در خروج از برجام را ابزار گروکشی بیشتر برای مطالبه امتیازات افزون‌تر قرار داده بود و به جای عذرخواهی از عهدشکنی دولت آمریکا یا تعهد به ارائه تضمین‌های معتبر و عدم تکرار عهدشکنی برجام، امتیازات جدیدی طلب می‌کرد.
نکته آخر: در حالی که اروپا و آمریکا در همین چند سال اخیر بی‌چشم و رویی خود را نشان داده‌اند، آقای روحانی که سرش کلاه رفته (یا واسطه کلاهبرداری غرب از ملت ایران شده) با چه رویی می‌گوید امکان توافق دوباره با اروپا و آمریکا وجود داشت؟
منبع؛ کیهان
